برنامه ریزی

وقتی ما در زندگی هدفی داریم و می خواهیم برای رسیدن به آن هدف،کاری انجام دهیم،ناگزیریم که مسیری را طی کنیم ، انتخاب مسیر ورسیدن به هدف مورد نظر ما ،بسیار با اهمیت است؛چرا که هم می توانیم مسیر پر پیچ خم وانحرافی را انتخاب کنیم و هم بهترین مسیر را؛واین بستگی به میزان علاقه ما به آن هدف و خواسته مان دارد.
اگر هدف ما کمرنگ باشد،شدت و ضعف مسیر برای ما کم اهمیت است و انگیزه ای برای رسیدن ما را مشتاق نمی کند؛اما اگر هدف ما بسیار ارزشمند باشد،راه دوم را انتخاب می کنیم و برای رسیدن به آن از هیچ تلاش وکوششی دست بر نمی داریم و میدانیم که برای رسیدن به آن،سختی هایی رانیز باید متحمل شویم ؛بنابراین، شور وشوق رسیدن به هدف، انگیزه تلاش کردن را در ما زیاد می کند.
انتخاب مسیر ،همان برنامه ریزی درست ومطلوب است؛یعنی اگر ما هدف مشخص و معینی داشته باشیم و آن هدف برای ما بسیار ارزشمند باشد،شور وشوق رسیدن به آن ،این انگیزه را در ما ایجاد می کند که چگونه برای پیمودن به بهترین نحو برنامه ریزی کنیم تا بهترین نتیجه را در راه رسیدن به هدفمان بگیریم؛

بنابراین: برنامه ریزی تنظیم راههای هدفمندبرای رسیدن به هدف است.
 

چگونه در هنگام درس خواندن تمرکز داشته باشیم؟

چگونه درس بخوانیم ؟ (یا چگونه در هنگام درس خواندن تمرکز داشته باشیم؟)

این سؤالی است که ذهن همه ی ما را همیشه مشغول خودش کرده. ما که مجبوریم درس هایی را بخوانیم که هیچ علاقه ای به آنها نداریم و واقعاً نمی دانیم که این بی علاقگی در نتیجه عدم تمرکز و در نتیجه عدم یادگیری در آن درس است.

یکی به مثلثات علاقه ندارد ، یکی به شیمی ، یکی به فلسفه ، یکی به زمین شناسی ، یکی به تاریخ و ....

به هر حال هر کس ممکن است از یک یا چند درس اصلاً خوشش نیاید اما در عین حال که این بی علاقگی را حس می کنم ضرورت ایجاد علاقه را هم احساس می نمایم.

تمرکز چیست ؟

از یکی از فیلسوفان و مرتاضان هندی پرسیدند : آیا پس از این همه دانش و فرزانگی و ریاضت هنوز هم به ریاضت مشغولی

گفت : آری گفتند : چگونه؟

گفت : وقتی غذا می خورم صرفاً غذا می خورم و وقتی می خوابم فقط می خوابم.

این شاید بزرگ ترین ثمره ی تمرکز است. آیا ما هم هنگام غذا خوردن می توانیم تمام توجهمان را روی غذا خوردن و لذت و مزه ی غذا معطوف کنیم. یا اینکه معمولاً از افکار مربوط به گذشته و آینده آشفته ایم و چون به خود می آییم می بینیم غذایمان تمام شده و جز پری معده هیچ نفهمیده ایم.

تمرکز واقعی اینکه اگر ما در طول روز به پنج فعالیت مختلف مشغول باشیم ، در هر فعالیت صرفاً به آن فکر می کنیم و و از افکار مربوط به کارهای دیگر آسوده باشیم.

تمام نوابغ جهان کسانی بودند که از قدرت تمرکز فوق العاده ای برخوردار بودند.

                                            " موفقیت یعنی تمرکز ، تمرکز و تمرکز"